wyładować się

См. также в других словарях:

• wyładowywać się – wyładować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o grupie osób: wychodzić skądś, zwykle z jakiegoś pojazdu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wycieczka wyładowała się z autobusu. Wyładowywali się powoli z pociągu.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyładować — dk IV, wyładowaćduję, wyładowaćdujesz, wyładowaćduj, wyładowaćował, wyładowaćowany wyładowywać ndk VIIIa, wyładowaćowuję, wyładowaćowujesz, wyładowaćowuj, wyładowaćywał, wyładowaćywany 1. «wynieść, wyjąć z czegoś ładunek; opróżnić coś (np. wagon …   Słownik języka polskiego

• wylądować — dk IV, wylądowaćduję, wylądowaćdujesz, wylądowaćduj, wylądowaćował «wysiąść na ląd z łodzi, ze statku; o samolocie, balonie: osiąść na ziemi» Samolot wylądował szczęśliwie. Rozbitkowie wylądowali na krze. przen. «znaleźć się gdzieś» Wylądować w… …   Słownik języka polskiego

• wykłócać się — ndk I, wykłócać sięam się, wykłócać sięasz się, wykłócać sięają się, wykłócać sięaj się, wykłócać sięał się wykłócić się dk VIa, wykłócać sięcę się, wykłócać sięcisz się, wykłócać siękłóć się, wykłócać sięcił się 1. częściej ndk «kłócić się… …   Słownik języka polskiego

• wyszaleć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, wyszaleć sięeję się, wyszaleć sięeje się, wyszaleć sięlał się, wyszaleć sięleli się {{/stl 8}}{{stl 7}} dokazując, swawoląc, bawiąc się, tańcząc, zajmując się intensywnie grami, ćwiczeniami sportowymi, wyładować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyszaleć się — dk III, wyszaleć sięeję się, wyszaleć sięejesz się, wyszaleć sięej się, wyszaleć sięlał się, wyszaleć sięeli się «szalejąc (np. hulając, dokazując, swawoląc) wyładować energię; wyszumieć się» Wyszalał się grając w piłkę. Wyszalała się na balach …   Słownik języka polskiego

• wykrzyczeć — dk VIIb, wykrzyczećczę, wykrzyczećczysz, wykrzyczećkrzycz, wykrzyczećczał, wykrzyczećczany «krzycząc wypowiedzieć, wyjawić coś; krzycząc wyładować coś z siebie (zwykle złość, wzburzenie)» Wykrzyczeć przed kimś swoje pretensje. Wykrzyczeć… …   Słownik języka polskiego

• wyładowanie — n I; lm D. wyładowanieań rzecz. od wyładować ∆ fiz. Wyładowanie elektryczne «przepływ prądu elektrycznego w złych przewodnikach pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego; w gazach towarzyszą mu zjawiska świetlne i akustyczne» ∆ Wyładowania… …   Słownik języka polskiego

• wywrzeszczeć — dk VIIb, wywrzeszczećczę, wywrzeszczećczysz, wywrzeszczećwrzeszcz, wywrzeszczećczał, wywrzeszczećczeli, wywrzeszczećczany rzad. wywrzasnąć dk Va, wywrzeszczećnę, wywrzeszczećwrzaśniesz, wywrzeszczećwrzaśnij, wywrzeszczećnął, wywrzeszczećnęła,… …   Słownik języka polskiego

• dawać – dać upust — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} po długim tłumieniu w sobie emocji – uzewnętrznić je; wyładować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopiero gdy znalazła się sama, dała upust długo tamowanym łzom. Dawał upust swojej wściekłości, waląc… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upust — m IV, D. u, Ms. upustuście; lm M. y 1. «odprowadzenie nadmiaru cieczy, pary lub gazu ze zbiornika albo z jakiegoś urządzenia» Dzięki szybkiemu upustowi ciśnienie pary spadło. Upust wody ze zbiornika retencyjnego. ∆ med. Upust krwi «zabieg… …   Słownik języka polskiego